Dziewczyny sprawiedliwe

Łucja, narażając własne bezpieczeństwo, pomogła swojej najbliższej przyjaciółce Beli wyjść z getta. Tymczasem rodzina Ireny, mimo stałej obecności gestapowców, ukrywała na swoim strychu trzyosobową żydowską rodzinę. Choć mogły przeżyć wojnę w spokoju, pozostając w swoich rodzinnych domach, nie mogły znieść widoku okrutnego traktowania Żydów przez niemieckich okupantów. Niemcy aktywnie poszukiwali, zamykali w gettach i z premedytacją wysyłali ich do obozów koncentracyjnych, skazując na nieuniknioną śmierć. Takie działania wpływały na ich przyjaciół, sąsiadów i znajomych – zwykłych ludzi pozbawionych prawa do życia przez okrutną nazistowską ideologię.

Łucja i Irena nie mogły pozostać obojętne wobec ich bólu i prześladowań. Zdecydowały się na odważne działania, chociaż oznaczało to ryzyko utraty życia ich samych oraz ich najbliższych. Bez wahania wybrały działać zgodnie z własnym sumieniem i przekonaniami, pokazując odwagę i determinację w niesieniu pomocy.