Ciszej, proszę

Cicha rewolucja...

Co najmniej jedna trzecia spośród osób, które znamy, to introwertycy. To ci, którzy wolą słuchać niż mówić, czytać książki niż chodzić na przyjęcia. Są oni pomysłowi i twórczy, ale nie lubią się promować; wolą pracować samodzielnie niż w zespole. Choć często mówi się o takich osobach „ciche” i „spokojne”, to właśnie introwertykom zawdzięczamy wiele z najwspanialszych dokonań – od słynnych słoneczników van Gogha do pierwszego komputera osobistego.

    Ta napisana z pasją, oparta na wynikach badań naukowych, pełna zapadających w pamięć fascynujących opowieści o rzeczywistych osobach książka pokazuje nam, jak bardzo nie docenia się introwertyków oraz ile na tym traci nasz rozgadany świat.

    Korzystając z wyników najnowszych badań z dziedziny psychologii oraz neurobiologii, autorka ujawnia zadziwiające, mało znane dotąd różnice między ekstrawertykami a introwertykami.  

    Zapewne najbardziej inspirującym aspektem Ciszej, proszę… jest to, że Susan Cain prezentuje nam galerię introwertyków, którzy odnieśli sukces – od superinteligentnego, niezwykle dynamicznego prelegenta, który po wykładach odzyskuje siły w samotności, do osiągającego rekordowe wyniki sprzedaży akwizytora, który w spokoju swoich czterech ścian korzysta z mocy, jaką daje mu zadawanie pytań. Wreszcie autorka udziela nam mnóstwa bezcennych rad dotyczących m.in. tego, w jaki sposób lepiej i skuteczniej radzić sobie z różnicami w relacjach introwertyk/ekstrawertyk, jak wzmacniać poczucie własnej wartości w introwertycznym dziecku oraz czy i kiedy warto „udawać” ekstrawertyka.

    Ta niezwykła książka na zawsze już zmieni nasz sposób postrzegania introwertyków oraz, co równie ważne, to, w jaki sposób introwertycy postrzegają samych siebie.

O AUTORZE:

SUSAN CAIN jest autorką licznych artykułów na temat introwersji i nieśmiałości, które ukazują się w „New York Timesie” i PsychologyToday.com. Uczy sztuki prowadzenia negocjacji w korporacjach, firmach prawniczych i szkołach wyższych; od siedmiu lat zajmuje się prawem korporacyjnym. Ukończyła z wyróżnieniem prawo w Princeton i Harvard University. Wraz z mężem i dwoma synami mieszka w dolinie rzeki Hudson.


OPINIE:

Dostarczająca mnóstwa informacji, znakomicie opracowana merytorycznie książka na temat mocy tkwiącej w ciszy i spokoju, a także wartości płynącej z faktu posiadania bogatego życia wewnętrznego. Obala mit, zgodnie z którym, żeby być szczęśliwym i odnosić sukcesy, trzeba być koniecznie ekstrawertykiem.
dr Judith Orloff, autorka książki Wolność emocjonalna

Raz na jakiś czas, pojawia się książka, która zmienia nasz sposób patrzenia na świat. Taką książką jest nią niewątpliwie Ciszej, proszę… - z jednej strony wciągająca i fascynująca popularna lektura, z drugiej praca przedstawiająca wyniki najnowszych badań naukowych. Jej znaczenie zwłaszcza dla osób zajmujących się biznesem jest ogromne: znajdą one w niej wskazówki, w jaki sposób introwertycy mogą skutecznie pełnić funkcję przywódców, wygłaszać porywające mowy, unikać kompromitujących wpadek i błędów, a także właściwie wybierać dla siebie najbardziej odpowiednie role społeczne. Ta urocza, napisana z gracją, znakomicie opracowana merytorycznie książka to po prostu mistrzostwo!

dr Adam M. Grant, profesor zarządzania w Wharton School of Business

Ciszej, proszę… przenosi dyskusję na temat introwersji w naszym promującym ekstrawertyków społeczeństwie na nowy, wyższy poziom. Jestem pewien, że wielu introwertyków przekona się, że, choć nie zdawali sobie z tego sprawy, to przez całe życie czekali na taką właśnie książkę.
Adam S. McHugh, autor książki Introverts in the Church

Susan Cain doskonale rozumie coś – o czym każdy czytelnik tej fascynującej książki wkrótce sam się przekona – z czego psychologia oraz nasze pędzące przed siebie i nieustannie rozgadane społeczeństwo wciąż jeszcze nie do końca zdają sobie sprawę: W tym, że ktoś jest cichy, spokojny, zadumany, nieśmiały i zwrócony ku swemu wnętrzu, nie tylko nie ma nic złego, lecz bycie taką właśnie osobą ma zdecydowane i liczne zalety.
Jay Belsky, profesor (Robert M. AND Natalie Reid Dorn Professor) na wydziale psychologii rozwoju człowieka i społeczństawa na University of California, Davis


„Ciszej proszę... Siła introwersji w świecie, który nie może przestać gadać”, Susan Cain

Bycie introwertykiem w zgiełkliwym, pełnym bodźców świecie zdominowanym przez ekstrawertyków, promującym przebojowość i pracę grupową, może być trudne i męczące.
Na pewno owiane jest zaś mitami, według których ludzie o tym typie osobowości są uważani
za zawsze nieśmiałych, aspołecznych czy niekomunikatywnych; ich znaczenie często bywa niedocenianie, zyskują opinię odludków i dziwaków.

Wiemy, że osoby wnikliwe, z natury ciche i  wrażliwe  sprawdzają się w roli naukowców
czy  twórców sztuki. „Gdyby nie introwertycy, świat byłby uboższy o: prawo powszechnego ciążenia, teorię względności, Drugie Przyjście W.B. Yeatsa,  nokturny Chopina, W poszukiwaniu straconego czasu Prousta, Piotrusia Pana, Rok 1984 i Folwark Zwierzęcy Orwella, Listę Schindlera, ET, Googla, Harrego Pottera” - pisze autorka we wstępie.

Susan Cain w swojej pasjonującej książce pokazuje jednak więcej - obala między innymi mit „charyzmatycznego przywódcy” pokazując nam, że wiele osiągających sukces, wielkich  przedsięwzięć biznesowych jest także dziełem introwertyków. Czytając „Ciszej proszę” mamy okazję poznać wiele interesujących postaci i historii ze świata nie tylko nauki czy  technologii, ale też edukacji, polityki, rynków finansowych, sprzedaży. Możemy zobaczyć jak introwertycy osiągają sukces zarówno w swoim indywidualnym działaniu, jak i budując siłę grup których
są członkami.

Książka Susan Cain dogłębnie analizuje temat, odwołuje się do wielu badań naukowych
z psychologii i neurobiologii związanych z istotą intro- i ekstrawertyzmu, a także poparta jest skrupulatnie zbieranymi przez autorkę materiałami, takimi jak na przykład wywiady
ze studentami Harvard Business School, czy też z uczniami azjoamerykańskimi,
które unaoczniają nam, że podczas gdy w świecie Zachodu ekstrawertyzm jest niemal „ideałem kulturowym”, to w kulturze Azji Wschodniej, promowane są zgoła inne wartości, a zderzenie tych dwóch światów pozwala na wiele ciekawych obserwacji.

 „Ciszej proszę” jest nie tylko kompendium teoretycznej wiedzy o introwertykach.
Ma też bardzo praktyczny wymiar.  Autorka zawiera w niej rady dotyczące porozumienia między osobami ekstra- i introwertycznymi w relacjach partnerskich i biznesowych, a także doceniania i wspierania rozwoju dzieci, które nie są tak przebojowe, jak często od nich oczekiwałoby tego środowisko szkolne czy  rówieśnicze. Krótko mówiąc, pozwala obu stronom lepiej się zrozumieć i nauczyć jak nie zmarnować potencjału drzemiącego w każdym z nas.

Gorąco polecam lekturę wszystkim, gdyż, jak mówi Susan Cain w swoim wystąpieniu
na tegorocznej konferencji TED w Long Beach, jeśli nie jesteś sam introwertykiem, to masz ich na pewno wśród swoich znajomych, współpracowników, jest nim może twój partner
lub dziecko.