Książka - Chwila szczęścia

DODAJ DO LISTY ŻYCZEŃ

Masz tę lub inne książki?

Sprzedaj je u nas

Chwila szczęścia

Chwila szczęścia

DODAJ DO LISTY ŻYCZEŃ

Masz tę lub inne książki?

Sprzedaj je u nas

Nicco jest młody, ironiczny, dowcipny i bystry. Ma tylko jeden problem: jego dziewczyna, Alessia, odeszła od niego, mówiąc na pożegnanie jedynie „Przykro mi”.

Nicco nie może się z tym pogodzić: rok wspaniałego, radosnego i intensywnego związku przekreślony bez słowa wyjaśnienia. Na szczęście jest Gruby, dawny kumpel z liceum, trochę nieokrzesany, ale bardzo sympatyczny, pełen energii, który ciąga Nicca po imprezach, barach i kolacjach. Od roku jest zakochany w dwóch dziewczynach naraz, pracuje przez internet i sprzedaje pirackie płyty z muzyką i filmami.

To człowiek, który odnajdzie się w każdej sytuacji. Nie ma żadnych skrupułów, by wykorzystywać okazje, które życie serwuje mu na srebrnym półmisku.

Zupełnie inaczej niż Nicco, który wszędzie widzi problemy i ma do siebie żal za wiele zdarzeń z przeszłości, na przykład obwinia się o to, że za rzadko mówił ojcu, jak go kocha. Wymyśla sobie od kretynów za każdym razem, kiedy wspomina chwile, w których czuł, jak bardzo kocha Alessię, ale nie znajdował słów, by jej o tym powiedzieć. Pewnego wieczoru w Rzymie w jego poobijanym życiu pojawiają się dwie turystki z Polski.

Gruby i Nicco nadskakują im, jak tylko Włosi potrafią. Gorące lato, Rzym, wszechobecne piękno i pragnienie, by spełniły się marzenia. Każdy z bohaterów otrzyma szansę na szczęście.

Czy Nicco otworzy swoje serce przed cudzoziemką? Czy zabrać głos nowemu uczuciu? Czy będzie w stanie definitywnie rozliczyć się z przeszłością i cieszyć nowym rozdziałem swojego życia, nawet jeśli ten będzie trwać tylko chwilę?

Fragment książki


Pewnego dnia wszystko będzie wspomnieniem.

Nie, to nie tak. Raczej: „Pewnego dnia zostaną tylko wspomnienia”.

Coś w tym stylu. Powiedział mi to tata, leżąc na szpitalnym łóżku. Puścił do mnie oczko, jakby chciał dodać mi sił i dać do zrozumienia, że to nic poważnego, że wszystko się ułoży. Ale tak się nie stało. Następnego dnia już go nie było. Ani w szpitalu, ani na świecie. Gdziekolwiek bym szukał, i tak go nie znajdę. Gdybym wyszedł z domu, objechał cały Rzym, dotarł do Mediolanu, Turynu, potem do Francji, i jeszcze dalej, do Tajlandii, Malezji, już go nie znajdę. Kiedyś myślałem, że w taki czy inny sposób odszukanie go będzie możliwe. Teraz już nie. Nie ma go na tej planecie. Mam nadzieję, że przynajmniej Bóg istnieje, bo jeśli nie, to życie jest jednym wielkim oszustwem. Mój ojciec miał genialne powiedzenie: „Życie to śmiertelna choroba”. I jeszcze inne, które mnie rozśmieszało: „Alzheimer ma swoje dobre strony – każdego dnia poznajesz mnóstwo nowych ludzi”.

Właśnie dzięki mojemu ojcu zrozumiałem, jak ważny jest „każdy dzień”. Każdy dzień jest inny, każdy istotny, wyjątkowy, nawet jeśli nie zdajemy sobie z tego sprawy.

Czasami jesteśmy tacy roztargnieni, że kolejny dzień nie wydaje nam się szczególnie ważki. Tymczasem codziennie może wydarzyć się coś, co odmieni nasze życie, codziennie może być ten nowy dzień. Na przykład dzisiaj mam przeczucie, że to będzie właśnie taki dzień.

„Muszę z tobą porozmawiać”.

Tylko tyle było napisane, kiedy włączyłem rano telefon. Żadnego „Cześć, kochanie” ani „Czeeeść”, jak czasami do mnie pisała. Ale to od niej, od Alessii, mojej dziewczyny. Jesteśmy razem od roku, a dziś są jej urodziny. Kończy dwadzieścia lat. Oto i ona, w swoim granatowym mini. Jeździ najnowszym modelem, tym większym, z dużymi kołami, bardzo modnym, który kosztuje „jedynie” czterdzieści tysięcy euro. Może sobie na to pozwolić.

Zaparkowała przy piazza dei Giuochi Delfici, przed pomnikiem. Matki spacerują z dziećmi. Jakaś opiekunka wysyła SMS-y. Dziecko, którego pilnuje, upada na ziemię. Nie podnosi go. W ogóle się nim nie przejmuje, przecież nie jest jej. Podnosi wzrok znad komórki, spogląda na dziecko, nic mu się nie stało, jakoś wstanie, więc spokojnie wraca do pisania wiadomości.

Alessia szybko przerzuca strony gazety, nigdy nie zrozumiem, jak udaje jej się cokolwiek wyczytać w takim tempie. Kasztanowe włosy opadają jej na twarz. Siedzi na oparciu ławki, długie nogi postawiła tam, gdzie się siada. W niej nic nie jest zwyczajne. Jednak bardzo mi się podoba, tak samo jak pierwszego dnia albo nawet bardziej. Jak każdego dnia.

– Ale! – wołam do niej.

Szuka mnie wzrokiem, w końcu odnajduje i kiwa głową, jakby mówiła: „Tak, widzę cię”. Zwija gazetę i odkłada na ławkę. Jest poważna.

– Cześć, skarbie. Wszystkiego najlepszego!

Wymieniamy przelotny pocałunek. Jak dla mnie zbyt przelotny, a Alessia od razu się odsuwa. Wieje od niej chłodem.

– Proszę… – Staram się nad tym nie zastanawiać. – To dla ciebie. – Podaję jej torbę, Ale wydaje się zaskoczona. Przecież to jej urodziny, nie ma nic dziwnego w tym, że przyniosłem jej prezent. Wyjmuje z torby pakunek i nie patrząc na mnie, zaczyna go powoli rozpakowywać. Może jest zła, że nie wysłałem jej urodzinowego SMS-a tuż po północy, tylko dopiero dzisiaj rano, bardzo potrzebuje ciągłej uwagi. Może tylko mi się tak wydaje. Zdejmuje szybko papier, otwiera pudełko, przez krótką chwilę uśmiech gości na jej twarzy.

– Podoba ci się?

Bez słowa zarzuca kurtkę Moncler na plecy.

– To z nowej kolekcji, jest bardzo lekka. Przymierz, zobaczymy, czy dobra.

Wkłada, kurtka pasuje jak ulał.

– Pokaż, jak wyglądasz z rękami w kieszeniach.

Tak jak myślałem, najpierw wkłada prawą rękę i od razu trafia na małe pudełeczko. Zaskoczona wyjmuje je z kieszeni, obraca w dłoniach, przygląda mu się, ale bez uśmiechu, nie podnosi głowy, nie patrzy na mnie. Nic nie mówię. Zaczyna powoli rozpakowywać. Papier upada na ziemię, Alessia bez słowa wpatruje się w prezent. Drobiazg, ale kupiłem go specjalnie dla niej. Śnieżna kula z małym bałwankiem, który trzyma w rękach kartkę z napisem „Kocham Cię”. Tak postępujesz, kiedy nie jesteś w stanie powiedzieć tego na głos. Nigdy nie potrafiłem jej tego powiedzieć. Kocham cię. Kiedyś byłem bardzo blisko. Staliśmy pod jej domem i Alessia coś wyczuła.

– Co się dzieje? Co ci jest? – spytała.

– Nic. – Oto moja odpowiedź.

Nie powiedziałem jej, że ją kocham, nie miałem odwagi. Jesteśmy razem od roku, a ja nie powiedziałem jej tego ani razu. Alessia obraca w dłoniach kulę, potrząsa nią. Śnieg sypie na bałwanka, a ona zaczyna cichutko płakać. Duże łzy spływają powolutku po policzkach i chociaż spuściła głowę, a włosy opadły jej na twarz, i tak je widzę. Stoi bez słowa z dłońmi opuszczonymi wzdłuż ciała i drżącymi wargami. Jest mi bardzo przykro. Czuję się tak, jakbym przysporzył jej cierpienia, chociaż nigdy nie miałem takiego zamiaru.

– Alessio, to taki żart, chciałem cię rozbawić, to nie jest główny prezent.

Na próżno szukam słów, ale nie tracę entuzjazmu.

– Sprawdź w drugiej kieszeni! – Wydaje mi się, że znalazłem rozwiązanie. Alessia wsuwa lewą dłoń do drugiej kieszeni i wyjmuje kolejną paczuszkę: na opakowaniu widnieje logo jubilera – Villani. Zdejmuje papier i otwiera pudełeczko.

– Są w kolorze twoich oczu.

Przez chwilę ogląda niebieskie kolczyki. Zamyka pudełko i wreszcie podnosi na mnie wzrok. Patrzy na mnie po raz pierwszy, odkąd wręczyłem jej prezenty. Wpatruję się w nią, desperacko szukając śladu uśmiechu. Wyciera usta brzegiem dłoni. Chowa wszystkie prezenty do torby. Spogląda na mnie po raz ostatni. Wreszcie ledwo zauważalnie się uśmiecha.

– Przykro mi…

Odchodzi. W tym momencie przypominam sobie słowo w słowo tamto zdanie:

„Płacz, módl się i żyj; pewnego dnia, kiedy będziesz na szczycie, ten straszny huragan wyda ci się niczym…”

[darmowy fragment książki "Chwila szczęścia", strony 6-8]

Cena rynkowa: 6.71 zł

Wybierz stan zużycia:

WIĘCEJ O SKALI

Nicco jest młody, ironiczny, dowcipny i bystry. Ma tylko jeden problem: jego dziewczyna, Alessia, odeszła od niego, mówiąc na pożegnanie jedynie „Przykro mi”.

Nicco nie może się z tym pogodzić: rok wspaniałego, radosnego i intensywnego związku przekreślony bez słowa wyjaśnienia. Na szczęście jest Gruby, dawny kumpel z liceum, trochę nieokrzesany, ale bardzo sympatyczny, pełen energii, który ciąga Nicca po imprezach, barach i kolacjach. Od roku jest zakochany w dwóch dziewczynach naraz, pracuje przez internet i sprzedaje pirackie płyty z muzyką i filmami.

To człowiek, który odnajdzie się w każdej sytuacji. Nie ma żadnych skrupułów, by wykorzystywać okazje, które życie serwuje mu na srebrnym półmisku.

Zupełnie inaczej niż Nicco, który wszędzie widzi problemy i ma do siebie żal za wiele zdarzeń z przeszłości, na przykład obwinia się o to, że za rzadko mówił ojcu, jak go kocha. Wymyśla sobie od kretynów za każdym razem, kiedy wspomina chwile, w których czuł, jak bardzo kocha Alessię, ale nie znajdował słów, by jej o tym powiedzieć. Pewnego wieczoru w Rzymie w jego poobijanym życiu pojawiają się dwie turystki z Polski.

Gruby i Nicco nadskakują im, jak tylko Włosi potrafią. Gorące lato, Rzym, wszechobecne piękno i pragnienie, by spełniły się marzenia. Każdy z bohaterów otrzyma szansę na szczęście.

Czy Nicco otworzy swoje serce przed cudzoziemką? Czy zabrać głos nowemu uczuciu? Czy będzie w stanie definitywnie rozliczyć się z przeszłością i cieszyć nowym rozdziałem swojego życia, nawet jeśli ten będzie trwać tylko chwilę?

Fragment książki


Pewnego dnia wszystko będzie wspomnieniem.

Nie, to nie tak. Raczej: „Pewnego dnia zostaną tylko wspomnienia”.

Coś w tym stylu. Powiedział mi to tata, leżąc na szpitalnym łóżku. Puścił do mnie oczko, jakby chciał dodać mi sił i dać do zrozumienia, że to nic poważnego, że wszystko się ułoży. Ale tak się nie stało. Następnego dnia już go nie było. Ani w szpitalu, ani na świecie. Gdziekolwiek bym szukał, i tak go nie znajdę. Gdybym wyszedł z domu, objechał cały Rzym, dotarł do Mediolanu, Turynu, potem do Francji, i jeszcze dalej, do Tajlandii, Malezji, już go nie znajdę. Kiedyś myślałem, że w taki czy inny sposób odszukanie go będzie możliwe. Teraz już nie. Nie ma go na tej planecie. Mam nadzieję, że przynajmniej Bóg istnieje, bo jeśli nie, to życie jest jednym wielkim oszustwem. Mój ojciec miał genialne powiedzenie: „Życie to śmiertelna choroba”. I jeszcze inne, które mnie rozśmieszało: „Alzheimer ma swoje dobre strony – każdego dnia poznajesz mnóstwo nowych ludzi”.

Właśnie dzięki mojemu ojcu zrozumiałem, jak ważny jest „każdy dzień”. Każdy dzień jest inny, każdy istotny, wyjątkowy, nawet jeśli nie zdajemy sobie z tego sprawy.

Czasami jesteśmy tacy roztargnieni, że kolejny dzień nie wydaje nam się szczególnie ważki. Tymczasem codziennie może wydarzyć się coś, co odmieni nasze życie, codziennie może być ten nowy dzień. Na przykład dzisiaj mam przeczucie, że to będzie właśnie taki dzień.

„Muszę z tobą porozmawiać”.

Tylko tyle było napisane, kiedy włączyłem rano telefon. Żadnego „Cześć, kochanie” ani „Czeeeść”, jak czasami do mnie pisała. Ale to od niej, od Alessii, mojej dziewczyny. Jesteśmy razem od roku, a dziś są jej urodziny. Kończy dwadzieścia lat. Oto i ona, w swoim granatowym mini. Jeździ najnowszym modelem, tym większym, z dużymi kołami, bardzo modnym, który kosztuje „jedynie” czterdzieści tysięcy euro. Może sobie na to pozwolić.

Zaparkowała przy piazza dei Giuochi Delfici, przed pomnikiem. Matki spacerują z dziećmi. Jakaś opiekunka wysyła SMS-y. Dziecko, którego pilnuje, upada na ziemię. Nie podnosi go. W ogóle się nim nie przejmuje, przecież nie jest jej. Podnosi wzrok znad komórki, spogląda na dziecko, nic mu się nie stało, jakoś wstanie, więc spokojnie wraca do pisania wiadomości.

Alessia szybko przerzuca strony gazety, nigdy nie zrozumiem, jak udaje jej się cokolwiek wyczytać w takim tempie. Kasztanowe włosy opadają jej na twarz. Siedzi na oparciu ławki, długie nogi postawiła tam, gdzie się siada. W niej nic nie jest zwyczajne. Jednak bardzo mi się podoba, tak samo jak pierwszego dnia albo nawet bardziej. Jak każdego dnia.

– Ale! – wołam do niej.

Szuka mnie wzrokiem, w końcu odnajduje i kiwa głową, jakby mówiła: „Tak, widzę cię”. Zwija gazetę i odkłada na ławkę. Jest poważna.

– Cześć, skarbie. Wszystkiego najlepszego!

Wymieniamy przelotny pocałunek. Jak dla mnie zbyt przelotny, a Alessia od razu się odsuwa. Wieje od niej chłodem.

– Proszę… – Staram się nad tym nie zastanawiać. – To dla ciebie. – Podaję jej torbę, Ale wydaje się zaskoczona. Przecież to jej urodziny, nie ma nic dziwnego w tym, że przyniosłem jej prezent. Wyjmuje z torby pakunek i nie patrząc na mnie, zaczyna go powoli rozpakowywać. Może jest zła, że nie wysłałem jej urodzinowego SMS-a tuż po północy, tylko dopiero dzisiaj rano, bardzo potrzebuje ciągłej uwagi. Może tylko mi się tak wydaje. Zdejmuje szybko papier, otwiera pudełko, przez krótką chwilę uśmiech gości na jej twarzy.

– Podoba ci się?

Bez słowa zarzuca kurtkę Moncler na plecy.

– To z nowej kolekcji, jest bardzo lekka. Przymierz, zobaczymy, czy dobra.

Wkłada, kurtka pasuje jak ulał.

– Pokaż, jak wyglądasz z rękami w kieszeniach.

Tak jak myślałem, najpierw wkłada prawą rękę i od razu trafia na małe pudełeczko. Zaskoczona wyjmuje je z kieszeni, obraca w dłoniach, przygląda mu się, ale bez uśmiechu, nie podnosi głowy, nie patrzy na mnie. Nic nie mówię. Zaczyna powoli rozpakowywać. Papier upada na ziemię, Alessia bez słowa wpatruje się w prezent. Drobiazg, ale kupiłem go specjalnie dla niej. Śnieżna kula z małym bałwankiem, który trzyma w rękach kartkę z napisem „Kocham Cię”. Tak postępujesz, kiedy nie jesteś w stanie powiedzieć tego na głos. Nigdy nie potrafiłem jej tego powiedzieć. Kocham cię. Kiedyś byłem bardzo blisko. Staliśmy pod jej domem i Alessia coś wyczuła.

– Co się dzieje? Co ci jest? – spytała.

– Nic. – Oto moja odpowiedź.

Nie powiedziałem jej, że ją kocham, nie miałem odwagi. Jesteśmy razem od roku, a ja nie powiedziałem jej tego ani razu. Alessia obraca w dłoniach kulę, potrząsa nią. Śnieg sypie na bałwanka, a ona zaczyna cichutko płakać. Duże łzy spływają powolutku po policzkach i chociaż spuściła głowę, a włosy opadły jej na twarz, i tak je widzę. Stoi bez słowa z dłońmi opuszczonymi wzdłuż ciała i drżącymi wargami. Jest mi bardzo przykro. Czuję się tak, jakbym przysporzył jej cierpienia, chociaż nigdy nie miałem takiego zamiaru.

– Alessio, to taki żart, chciałem cię rozbawić, to nie jest główny prezent.

Na próżno szukam słów, ale nie tracę entuzjazmu.

– Sprawdź w drugiej kieszeni! – Wydaje mi się, że znalazłem rozwiązanie. Alessia wsuwa lewą dłoń do drugiej kieszeni i wyjmuje kolejną paczuszkę: na opakowaniu widnieje logo jubilera – Villani. Zdejmuje papier i otwiera pudełeczko.

– Są w kolorze twoich oczu.

Przez chwilę ogląda niebieskie kolczyki. Zamyka pudełko i wreszcie podnosi na mnie wzrok. Patrzy na mnie po raz pierwszy, odkąd wręczyłem jej prezenty. Wpatruję się w nią, desperacko szukając śladu uśmiechu. Wyciera usta brzegiem dłoni. Chowa wszystkie prezenty do torby. Spogląda na mnie po raz ostatni. Wreszcie ledwo zauważalnie się uśmiecha.

– Przykro mi…

Odchodzi. W tym momencie przypominam sobie słowo w słowo tamto zdanie:

„Płacz, módl się i żyj; pewnego dnia, kiedy będziesz na szczycie, ten straszny huragan wyda ci się niczym…”

[darmowy fragment książki "Chwila szczęścia", strony 6-8]

Szczegóły

Opinie

Inne książki tego autora

Książki z tej samej kategorii

Dostawa i płatność

Szczegóły

Okładka: Miękka

Ilość stron: 320

Rok wydania: 2014

Rozmiar: 145 x 205 mm

ID: 9788377586259

Autorzy: Federico Moccia

Wydawnictwo: Muza

Inne książki: Federico Moccia

Broszurowa , W magazynie
Używana Wyprzedaż Okazja

Taniej o 4.93 zł 8.33 zł

Miękka ze... , W magazynie
Używana Okazja

Taniej o 24.90 zł 29.90 zł

Broszurowa , W magazynie
Używana Wyprzedaż
Miękka , W magazynie
Używana Okazja

Taniej o 36.95 zł 40.00 zł

Broszurowa , W magazynie
Używana Wyprzedaż
Broszurowa , W magazynie
Używana Okazja

Taniej o 3.21 zł 7.11 zł

Broszurowa , W magazynie
Używana Wyprzedaż Okazja

Taniej o 1.44 zł 6.71 zł

Inne książki: Literatura dla młodzieży

Broszurowa , W magazynie
Używana Okazja

Taniej o 9.94 zł 26.90 zł

Twarda , W magazynie
Nowa Używana Wyprzedaż Okazja

Taniej o 2.00 zł 44.99 zł

Broszurowa , W magazynie
Używana Okazja

Taniej o 29.72 zł 39.99 zł

Broszurowa , W magazynie
Używana Wyprzedaż Okazja

Taniej o 16.40 zł 39.99 zł

Twarda , W magazynie
Używana Okazja

Taniej o 19.30 zł 39.90 zł

Miękka , W magazynie
Używana Wyprzedaż Okazja

Taniej o 32.24 zł 37.49 zł

Twarda , 72h wysyłka
Nowa Wyprzedaż Okazja

Taniej o 5.25 zł 39.99 zł

Opinie użytkowników
3.5
0 recenzji

Sposoby dostawy

Płatne z góry

InPost Paczkomaty 24/7

InPost Paczkomaty 24/7

13.99 zł

Darmowa dostawa od 190 zł

ORLEN Paczka

ORLEN Paczka

11.99 zł

Darmowa dostawa od 190 zł

Kurier GLS

Kurier GLS

12.99 zł

Darmowa dostawa od 190 zł

Kurier DPD

Kurier DPD

13.99 zł

Darmowa dostawa od 190 zł

Pocztex Kurier

Pocztex Kurier

12.99 zł

Darmowa dostawa od 190 zł

Kurier GLS - kraje UE

Kurier GLS - kraje UE

69.00 zł

Odbiór osobisty (Dębica)

Odbiór osobisty (Dębica)

3.00 zł

Płatne przy odbiorze

Kurier GLS pobranie Kurier GLS pobranie

23.99 zł

Sposoby płatności

Płatność z góry

Przedpłata

platnosc

Zwykły przelew info