Bliscy

Czy możliwe jest uwolnienie się od korzeni? Jak dążenie do lepszego statusu społecznego wpływa na przyszłe pokolenia? I czy nasze życie mogą kształtować ci, którzy odeszli przed naszym narodzeniem?

Te tematy stanowią fundament refleksji Annie Ernaux, laureatki Nagrody Nobla, w zbiorze trzech autobiograficznych proz zatytułowanym "Bliscy". Ze szczegółowym podejściem, Ernaux odtwarza życie swojego ojca, matki i siostry, przyglądając się ich losom przez pryzmat własnych doświadczeń. Opowieść o ojcu przenosi nas do czasów, gdy w młodości zamiast edukacji musiał on pracować na polach, a jako dorosły znalazł miejsce wśród skromnych, cichych ludzi. Matka, pełna energii i ambicji, dążyła do uznania i materialnego bezpieczeństwa dla swojej rodziny. Siostra, która zmarła młodo, wywarła głęboki wpływ na relacje rodzinne oraz życie Ernaux. Autorka, niczym kronikarka pamięci, przedstawia dziedzictwo swoich bliskich, łącząc współczesną kobiecość z dzieciństwem.

Chociaż Ernaux utrzymuje, że spisanie tych wspomnień przyszło jej bez emocji, jej narracja głęboko porusza czytelnika.

"Literacki Nobel dla Ernaux to uznanie za jej odwagę i chirurgiczną precyzję, z jaką bada korzenie, wyobcowanie oraz zbiorowe ograniczenia osobistej pamięci," podkreśla Akademia Szwedzka.

Édouard Louis zwraca uwagę na rewolucję, jaką Ernaux wprowadziła do literatury, odchodząc od metafory i konwencji, tworząc własny język. Didier Eribon dodaje, że Ernaux jest nie tylko wzorem literackim, ale także pozwala na dialog o przemocy i traumie związanej z klasowym pochodzeniem. Noblowskie uznanie dla niej jest wspaniałą wiadomością i zwiastuje odrodzenie francuskiej literatury.